Pora w morze nam! Koncert Jacka Zielińskiego w Taverna Cutty Sark
Urodzony w Szczecinie, wychowany w Trzebieży – tam kończąc szkołę podstawową zdobył wykształcenie podstawowe w nauce i doskonałe w żeglarstwie.
W wieku 10 lat, pod okiem kpt. Andrzeja Mendygrała zdobywał pierwsze szlify w żeglowaniu i pokonywaniu nowych życiowych przeszkód. Uwielbiał muzykę i śpiew – dzielnie ćwicząc razem z chórem szkolnym pod okiem Janusza Kalińskiego. W późniejszych latach szkoły podstawowej jego nauczycielką muzyki została P. Ania Łaszewska – żona kpt. Andrzeja Mendygrała.
Siłą takich przekazań i przeżyć związanych z żeglarstwem i „muzyką okołomorską” – Zielu trafia do Technikum Budowy Okrętów – gdzie szybko w pierwszej klasie adoptuje się w zespole szantowym „Szantażyści”. Wraz z tym zespołem w 1989 r. na „Wiatraku” zdobywa wyróżnienia za interpretację szanty klasycznej.
Dwa lata później, ogarnięty zaszczepionymi z podstawówki miłościami do żeglowania i śpiewania postanawia założyć własny zespół – wraz z przyjacielem od którego uczył się gry na gitarze – zakładają zespół „Lewiatan”.
Zespół ten w zachodniopomorskiem, najdłużej z dotychczasowych (utworzonych w TBO) utrzymuje wysoką formę i zainteresowanie pasjonatów, bo aż do 2000 r. W tym okresie trudno jest zliczyć sukcesy zespołu, jednak pozostającym najbardziej w pamięci będzie uwieczniony program telewizyjny produkcji Moniki Szwai – „Bar Lewiatan” – zrealizowany w 1998 r. Po „Hanover Expo” – gdzie „Lewiatan” reprezentował ziemię zachodniopomorską – zespól przestał istnieć.
Na okoiczność jubileuszu 30 lecia pracy artystycznej Ireny Perkowskiej w 2007 r. (wiecznej opiekunki zespołów szantowych TBO) – następuje ponowne powołanie zespołu do”życia”. W między czasie w 2008 r. Zielu daje pomysł i przeradza go w czyny – Łarpia – Sail – Festival – policki festiwal piosenki żeglarskiej. Jak to w Świecie pomysłów bywa – „sukces zawsze ma wielu ojców”. Po dwóch latach opieki i organizacji festiwal przejął Uczniowski Klub Żeglarski Bras.
W dość okrojonym składzie „Lewiatn” do 2009 r. zdobywa wiele sukcesów i wyróżnień ale w większym obszarze Polski – Wrocław, Poznań, Kraków. Rok 2009 to definitywny koniec „Lewiatana”. Wtedy to Zielu rozpoczyna „solowe granie”. Jak to stare przysłowie mówi – „czym skorupka za młodu … „. Oczywiście – jak to bywa z nowym tworem artystycznym – trzeba najpierw pokazać się w konkursach okołofestiwalowych aby móc myśleć o dalszym rozwoju. Soliście trudno jest przebić się przez mocne uderzenie zespołów z bogatym instrumentarium, jednak po kilku wyróżnieniach i pochwałach w 2011r. zdobywa I miejsce na festiwalu w Giżycku. Gra i śpiewa raczej lokalnie, jednak dla podwyższenia adrenaliny – lubi czasami wyrwać się w głąb kraju – dając satysfakcję sobie a przede wszystkim słuchaczom.
Wykonywany rodzaj muzyki to: ballada żeglarska, współczesna piosenka żeglarska, folk, poezja śpiewana, itp.
Instrumenty: na potrzeby koncertowe – gitara, harmonijki ustne; na potrzeby studyjne: gitara, harmonijki ustne, fleciki polskie, flet prosty, instrumenty perkusyjne, instrumenty klawiszowe, bas.
Zielu to przede wszystkim żeglarz (Jachtowy Sternik Morski, Motorowodny Sternik Morski) i budowniczy oraz renowator wszelkiego sprzętu pływającego, od małych motorówek począwszy po 25 metrowe barki i hausbooty.
Spotkacie go nie tylko na scenie, ale na wodzie, w stoczni, na przystani i wszędzie tam gdzie mogą stać jakieś łąjby, a przede wszystkim tam – gdzie najwięcej kurzu.
